V1 boven Londen.


V-wapens (afkorting van de Duitse naam Vergeltungswaffen) is de door de Duitse propagandaminister Joseph Goebbels geïntroduceerde naam voor een aantal wapens dat aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers in gebruik werd genomen in een poging om het Duitse overwicht in de oorlog te herstellen. Hoewel Duitsland een groot aantal 'wonderwapens' ontwikkelde werd de aanduiding V-wapen aan slechts vier hiervan toegekend.

Het betreft in totaal vier types, waarvan alleen de V1, V2 en V4 daadwerkelijk in gebruik werden genomen. De "vliegende bommen" V1 en V2 waren de voorlopers van de latere geleide wapens. Proeven in Duitsland (1930) legden de basis voor de onder leiding van Wernher von Braun geconstrueerde en later operationeel gebruikte V-wapens.


De V1 was een ± 8 meter lang onbemand vliegtuig, dat vanaf een katapultinstallatie werd gestart. Op zeker moment nam de automatische piloot de besturing over. De motor was een pulserende straalmotor op kerosine.[bron?] Wanneer een vooraf bepaalde afstand (maximaal 300 km) was afgelegd dook het wapen omlaag en explodeerde op de grond. Vanaf juni 1944 werden in totaal zo'n 8000 V1's naar voornamelijk Londen gelanceerd, waarvan er zo'n 2400 hun bestemming bereikten. Ook op Antwerpen werden V1's gericht