Acryl paints en powders.
Na diepgaande studies en het ombouwen van enkele baureihe 50 locs kwam men tot het type wat bekend werd als “Die Erste Kriegslokomotive” baureihe 52.Voor het bouwen van deze locomotieven werden eerst drastische ingrepen uitgevoerd bij de betrokken fabrikanten; de fabrieken werden aangepast om zo efficiënt mogelijk te kunnen produceren.
Zo mochten deze fabrikanten weinig andere machines produceren, er moesten zoveel mogelijk 52’s geleverd worden.
Veel grote bedrijven waren betrokken bij de productie.
In totaal werden er in ongeveer 3 jaar 6284 stuks van deze 52 gebouwd.
Ook het gebied waar deze locomotieven werden ingezet was groot, van de Franse kust tot aan de Kaukasus en waren ze populair onder het personeel.
Om ook lange afstanden in waterarme gebieden te kunnen afleggen, werden er vanaf 1943 door Henschel condenstenders voor de baureihe 52 geleverd.
Bij deze tenders wordt de afgewerkte stoom uit de cylinders niet zoals gebruikelijk naar buiten afgevoerd.
Via een oliescheider komt de stoom in de condenstender.
Een turbine drijft de drie grote horizontale ventilatoren aan, die de stoom laten afkoelen.
Het op deze manier teruggewonnen water staat dan opnieuw als voedingswater ter beschikking.
Daardoor werden er ritten van 1200 km zonder water nemen mogelijk.
Deze technologie stelde weliswaar hoge eisen aan het personeel, maar bleek in de praktijk erg waardevol.
Ondanks de besparende maatregelen wat materiaal betreft waren de locomotieven zeer degelijk en hebben vele dienst gedaan tot in de jaren zeventig.
Een bouwdoos van Trumpeter. Het model werd omgebouwd naar de Belgische versie van na de oorlog.
Deze was bekend door de open cabine(stuurhuis) Ook werd er een andere tender en stoommachine toegevoegd.Het model is ruim 75% zelfbouw.
Nadien kwam er een fotoreportage in het bekende tijdschrift modelspoor.
